zondag 26 juli 2009

The votes of the Dutch Jury

In onze vakantie hebben we heel wat hotels aangedaan. Van sommige kregen we tranen in de ogen van ontroering, van anderen van verdriet. Hierbij een overzicht van de hotels en de beoordeling ervan:

San Francisco, Handlery: kamer 8, locatie 10
San Simeon, Best western: kamer 7, locatie 7
Santa Barbara, Fes Parker's Double Tree Resort: kamer 10, locatie 8
Long Beach, Hyatt Regency: kamer 6, locatie 8
San Diego, Handlery: kamer 8, locatie 7
Palm springs, Best Western: kamer 4, locatie 7
Laughlin, Aquarius: kamer 9, locatie 6
Grand Canyon, The Grand: kamer 7, locatie 8
Las Vegas, Excalibur: kamer 3, locatie 7
Bakersfield, Sheraton: kamer 10, locatie 6
El Portal, Cedar Lodge: kamer 6, locatie 7
San Francisco, Best western Americania: kamer 9, locatie 6

De winnaar, met een haartje voorsprong, is Fess Parker's Double Tree resort gewonnen, omdat we de score voor de kamer de doorslag laten geven bij een gelijke score, namelijk met het Handlery in San Francisco. Bakersfield komt op een bijzonder goede plaats in de lijst, zeker voor een plek waar verder weinig te beleven valt, anders dan een bezoek aan de plaatselijke Rabobank (er schijnt overigens ook een Rabobank Arena in Bakersfield te zijn, maar dat ter zijde).

Onderaan de lijst komen Palm Springs (mn vanwege de kleine kamer maar met name de bijzonder slechte airconditioning in een plek wara het 47 graden was) en de echte bottom feeder is Excalibur, waar we voorafgaand aan de vakantie echt het meest van verwacht hadden en wat ook één van de grootste teleurstellingen van de vakantie is geweest!!

Komende week doe ik nog een korte lijst met hoogtepunten van de vakantie en dan sluiten we het blog af. Einddatum daarvan is 31-7 (dan blijft hij nog wel toegankelijk via internet, maar worden er geen nieuwe posts meer toegevoegd).

zaterdag 25 juli 2009

Nu weer echt thuis!

Op het meeting point stond de chauffeur voor Alma taxi alweer op ons te wachten. Dat is toch wel heel erg handig hoor, prima service van die dames! Het was een klein half uurtje om weer op de Teding van Berkhoutweg 5 te komen. Daar waren Willie en Jos nog om ons te verwelkomen! Na een korte begroeting en bijpraten, was het tijd om het reisgezelschap op te breken. Wij waren al thuis, maar Hans en Leny hadden nog een laatste etappe te gaan, en aangezien ook zij wat moe waren geworden van de reis, gingen zij er snel vandoor naar de Jan Steen. Wij nog een rondje tuin gemaakt (Willie en Jos hebben hem hele erg mooi opgelapt voor ons), en daarna ging Dennis de boodschappen halen om lekker ene broodmaaltijd te kunnen eten (we dachten eerst aan hamburgers en patat, maar daar was uiteindelijk tocht niet zoveel animo voor! Dus we hadden lekker stokbrood met Old Amsterdam, en broodjes met smeerworst, boerenmetworst en filet americain (om in de stijl te blijven :-)) en er gingen zelf roggenbroodjes doorheen. Daarna gingen Daan en Jeroen (die na binnenkomst direct naar boven waren vertrokken om met de Lego te spelen en zich te verkleden, drie maal raden wie wat doet...) naar bed te brengen. Uiteraard waren beide mannen HELEMAAL niet moet, maar Jeroen sliep letterlijk binnen 30 seconden nadat hij in zijn bed lag. Wij gingen daarna nog de post bekijken, een kopje thee drinken en de tassen uitpakken en.....de afronding van het blog schrijven. Dat doe ik bij deze. De komende week zal ik nog enkele entries doen, om wat zaken op te sommen en samen te vatten (bv nog even een overzicht van alle hotels en die dan voorzien van de cijfers voor kwaliteit kamer en locatie). Daarnaats moeten natuurlijk nog de foto's gedeeld worden e.d. dus de napret kan nu bijna al beginnen!!

Vliegen, vliegen, vliegen

De check out bij het hotel ging soepeltjes. En Ans reed, ism de navigatie, in 1 keer naar het vliegveld toe. Daar aangekomen stond er ook nog maar een korte rij voor de balie van Britisch Airways, dus ook dat was snel voor de bakker. We moesten wel 45 dollar extra betalen, omdat 1 tas te zwaar was geworden (dat geldt dus echt per stuk, want aan het totaal gewicht dat we mee hadden mogen nemen, kwamen we bij lange na niet). Dat was voor het eerst in mijn leven. Gelukkig paste Jeroen nog wel in het vak voor de handbagage, dus voor hem hoefden we niets extra's te betalen :-).

Op het vliegveld konden we nog een klein beetje winkelen (zo kocht ik een prachtige Hermes stropdas), maar heel veel was er nu ook weer niet te beleven op het vliegveld van San Francisco. We waren daarom keurig op tijd bij de Gate, maar bij het achteruit rijden van het vliegtuig, had men een kleine botsing, dus uiteindelijk vertrokken we met 45 minuten vertraging. Volgens mij hebben alle Engelse maatschappijen waarmee ik gevlogen heb, nog nooit 1 keer op tijd gevlogen....Tijdens de vlucht kocht Leny een bijzonder fraai horloge van Anne Klein en een aantal lipsticks Ans een electronische muggenverjager! De purser werd een beetje gek, want de dames wilde steeds wat anders zien, maar de sale kwam er uiteindelijk, dus hij is niet voor niets heen en weer gelopen. Tijdens de vlucht probeerde iedereen wat te slapen. nou ja, iedereen.....Daan probeerde het 2 seconden zei toen zei hij dat het niet lukte en ging toen maar verder spelen op zijn DS (Lego Batman), want daar ging hij vast slaperig van worden. Niet dus, de beste jongen is als enige de hele reis helemaal wakker gebleven!!!

Na 9,5 uur kwamen we aan op Heathrow, mooi op tijd om nog even een Jill Sander 5 voor Leny te kopen............maar niet dus! de tassen van Hans en Leny werden uit de controle gehaald en het duurde een half uur voordat die gecontroleerd waren! Het werd nog haasten naar gate a2 en verder dan even bij Harrods vragen of ze Jill Sander hadden (nee, helaas...), kwamen we dus niet :-(. Toen we aankwamen bij de gate begon men net te boarden, dus we waren strak op tijd.We zaten ne tin het vlliegtuig en toen.....viel Daan in slaap!!! Het ritje Londen - Amsterdam verliep verder zonder opmerkelijke zaken. Alleen kregen we pas als laatste onze koffers terug bij de bagage claim, maar ja, dat kon er nog wel bij!

vrijdag 24 juli 2009

Brunch en foto apparatuur


Om 10 uur gingen vertrokken we voor onze laatste brunch in San Francisco. We reden met de auto naar Fishermans Wharf, want daar zit de grootste Boudin winkel (hadden we gisteren die lekkere broodjes gegeten). Helaas was het restaurant daar nog dicht, dus moesten we de take out nemen. We hadden wederom lekker broodjes, maar moesten ze buiten opeten en dat was K-O-U-D!!! Dat waren we niet meer gewend na alle hitte van Laughlin, Grand Canyon, Las Vegas en Yosemite. Na de brunch liepen we nog even naar de overkant, want daar hadden we een foto winkel gezien. Ans werd door een bijzonder welwillend (en soms zelfs wat opdringerige) winkel employee geholpen (maar ja, ze hadden een Ajax poster, dus wat doe je eraan?). De kortingen vlogen ons om de oren en uiteindelijk kochten we twee lenzen en een aantal filters. Je vraagt je wel altijd af als een prijs zakt van 799 naar uiteindelijk 299 dollar wat het realitietsgehalte van de de prijs dan is, maar dat terzijde. Weer terug op de hotelkamer gekomen, pastte Ans de lenzen op de camera. Één ging klikkedieklak de ander ging niet klikkerdieklak, die pastte dus in ieder geval niet vanzelf. Hopen maar dat wij niet weten hoe het werkt, anders hebben we een dure kat in de zak gekocht.

Nu de allerlaatste spullen in de tassen doen en dan gaan we er van tussen bij het Best Western Americana, en gaan we op naar het vliegveld van San Francisco, om de thuisreis weer te aanvaarden. Zoals Tony Bennett zei: "I left mij heart in San Francisco....", maar gelukkig nemen wij de onzen gewoon mee naar Nederland.

Voorbereidingen om naar huis te gaan


Het zit er alweer bijna op. Na een goede nachtrust even lekker onder de douche, om fris aan de reis te kunnen beginnen. Uiteraard moet dan ook nog even de haren gedaan worden, want je moet wel goed verzorgd eruit zien als je het vliegtuig ingaat :-). Alle tassen zijn inmiddels ingepakt (ook het gisteren gekochte koffertje van Samsonite kwam goed van pas om al het gekochte speelgoed en knuffels in te doen) en alles gaat er prima in! Ik kan iedereen de grote H2O tassen aanraden, super makkelijk, groot en goed ingericht om heel veel mee te kunnen nemen. Helemaal super (en wij konden ze nog tegen een prikkie kopen in de uitverkoop bij het sportcentrum Wildenhorst), we hebben er heel erg veel plezier van gehad de afgelopen drie weken, maakte het "uit de tas leven" wel zo plezierig!

donderdag 23 juli 2009

De blogger


Even een klein berichtje van Leny, Hans, Daan, Jeroen en Ans. Tijdens onze prachtige reis door het oosten van de USA zijn onze ervaringen elke avond steevast vastgelegd door onze superblogger Dennis J. te H. Hij deed dit tot ons genoegen en vermaak zonder enig persoonlijk gewin in het vooruitzicht hebbende behalve onze ooh's en aaaah's als we zijn epistels vol enthousiasme lazen. Wij zijn hem veel dank verschuldigd. Niet alleen voor zijn rol als trouwe blogger, maar zeker ook voor zijn rol als onze reisleider. Lieve, lieve Dennis. SUPER BEDANKT. We zullen jouw inspanningen niet licht vergeten en nog lang nagenieten van ons avontuur in het Amerikaanse. Heel veel dikke kussen van ons!

Diner in....Handlery!

Na een korte pauze bij het burger restaurant dat in het hotel zit, gingen we even zoeken naar een goed restaurant. Dat was wat frustrerend, want we konden niets vinden en ook hulp vragen aan de front desk bood geen uitkomst. Dus besloten we for old times sake naar het Handlery te gaan, want daar hadden we de voorgaande keer in San Francisco ook uitstekend gegeten. Dat was een korte autorit en we konden in een garage dichtbij parkeren. Eten was erg goed en we deden the full monty (dus drie gangen :-)). Hans en leny wilden graag traketeren en dat slaan we natuurlijk niet af, HARTSTIKKE BEDANKT DAARVOOR!! Tot hilariteit verkleede Jeroen zich vervolgens nog als witkapje en dat was het teken dat het wel erg laat voor de jongens geworden was! Dus weer met de auto terug, en de jongens naar bed brengen, terwijl oma nog even wat trucs met ze uithaalt. Ondertussen liep ik nog even naar de front desk en regelde een iets verlate check out, we moeten er nu om 13.00 uur uit zijn, dus dan hebben we tijd om morgenochtend nog een brunch voor onszelf te organiseren zonder dat we ons druk moeten maken waar we onze bagage laten. Het einde van de vakantie is nu wel heel erg dicht in zicht, nog 1 nachtje slapen en dan hebben we al onze nachten in de VS gehad. Raar gevoel toch wel, na drie weken die zo intensief waren!