Zeeleeuwen, otters, dolfijnen, huisdieren en…..een hoed?

Na de lunch op naar de zeeleeuwen en otter show. Daarop wachtend had Leny een rood aanlopend hoofd. Maar ja, ze was dan ook de enige zonder pet of hoed op. Dus niet geaarzeld, Dennis en leny gingen een hoofddeksel zoeken en vonden een prachtige cowboy hoed voor haar. Ziet er stoer uit en beschermd nog tegen de felle zon ook! Wat wil je nou nog meer??
De show van de zeeleeuwen en otter was hartstikke leuk, niet zo spectaculair als de Orca’s, maar niettemin het bekijken meer dan waard. Daarna togen we naar de dolfijnen show. Daar zaten we achter de plaatselijke geestelijk gehandicapten club plus een begeleidster die zo ongelofelijk chagrijnig was, dat iedere keer als ik iets riep of één van de kinderen zijn Orca liet vallen ze heel boos achterom keek. Zoals eerder gezegd, je weet niet wat er die dag bij de betreffende dame gebeurd was (misschien zat haar string te strak of was haar goudvis overleden), maar een beetje vriendelijkheid en verdraagzaamheid kost niks en maakt het leven zoveel leuker.
Tijdens de dolfijnen show hadden met name Hans en Leny het erg warm, dus zochten we wat verkoeling bij het onderdeel Shark Encounter. Dat viel wat tegen, de lopende band waarmee je onder de haaien doorging was wel heel mooi, maar de rest was weinig spectaculair. Daarna even een winkel in, daar was het beter te harden. Maar in een winkel moet wat gekocht worden, dus voor Daan een Orca met een ster in zijn vinnen en voor Jeroen een Barbie die verkleed is als Seaworld Orca Trainer (jaja, zelfs daar heb je Barbies van). En voor Leny: die kreeg van Dennis een PRACHTIGE ijskastmagneet van de otter.

Na deze rustpauze naar Pet’s World (show met huisdieren), wel leuk, maar om niet super. Wel leuk om te horen dat ze alle stunts doen met dieren die ze uit het asiel halen. Één gaat waarschijnlijk weer terug, want die hond kon van de 10 gegooide frisbees er om precies te zijn één vangen. Dan krijg je in Amerika gelijk de zak (of een spuitje…).
Na afloop hiervan was de tank wel redelijk leeg (het was inmiddels wel half vijf geworden). Op weg naar de uitgang gingen Ans, Daan en Jeroen nog in draaiende wagentjes en toen op naar de uitgang, waarna we weer snel bij ons hotel waren (na drie keer fout rijden van Dennis, kun je nagaan hoe dichtbij we zitten :-)).