Na een hele korte tussenstop bij de Starbucks (Ans moest in haar verslaving voorzien), reden we Palm Springs uit en de woestijn in. Hans was vandaag de aangewezen chauffeur. Het grootste deel was rechtdoor naar school en kantoor. Maar het was af en toe ent of we in Disneyland zaten, zo op en neer gingen de wegen en als je niet oplette kon je er bijna zeeziek van worden.
Wat een uitzichten! We zagen diverse soorten bergen van hoog tot laag. En veel desolate vlakten naast de weg. We reden mn op Highway 62 en dat liep zoals gezegd bijna 100 km rechtdoor. De eerste tussenstop was Desert Center. Dat is dus een gehucht van niks, waar het lijkt dat de tijd 60 jaar heeft stil gestaan. We dachten er te kunnen tanken, maar niks hoor, het pompstation had al jaren geen dienst meer gedaan. Wel stond er een bordje met een telefoonnummer, waarop stond welk nummer je moest bellen als je zonder benzine gestart bent in de woestijn. We hadden nog voor 300 km benzine, maar je weet nooit, toch maar even voor de zekerheid het nummer opgeschreven (je vergeeft het jezelf nooit als je het uiteindelijk toch nodig zou blijken te hebben). Het centrale punt van Desert Center is overigens Desert Center Café, waar als je binnen kijkt je denkt dat daar zo de Fonz uit kan lopen (maar dan wel een slechte versie van het origineel). De ramen waren overigens helemaal volgeplakt met affiches, want er bleek een pedofiel in Desert Center een woning te krijgen en daar waren de bewoners niet zo blij mee, ik vraag me af of lynchen hier nog een plaatselijk gebruik is (ik denk het eerlijk gezegd wel…….).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten